Sri Lanka – Dambulla – świątynie w jaskiniach.

Sri Lanka – Dambulla – świątynie w jaskiniach.

Kandy budzi się w słońcu. Jemy na tarasie śniadanie, znowu smaczne, a po okolicznych dachach nadal skaczą małpy.

Dziś wyruszamy do Dambulli. Na przystanek autobusowy podrzuca nas ten sam kierowca, który dzień wcześniej woził nas po okolicy. Wskazuje nam właściwy busik. W środku całkiem przyjemnie, choć ciasno. Znowu płacimy za dodatkowego pasażera, bo nasze bagaże zajęły jedno siedzenie.

Dambulla jest odległa od Kandy jakieś 75 km na północ. Jechaliśmy około 2 godzin.

Busik zatrzymał się w centrum Dambulli, a my wysiedliśmy wprost na kierowcę w motorikszy. Jeszcze za nim odjechał autobus już byłem dogadany na kurs do naszego hoteliku.

Nasz hotel Sundaras możesz zarezerwować pod tym linkiem.

W hotelu super obsługa wita nas napojem i szerokim uśmiechem. Hotel jest blisko jaskiń, przy głównej drodze która idzie przez Dambullę. Pokoje są bardzo czyste, przyjazne i duże. Internet się buja bez zarzutu, a pomimo tego, że nie wykupiliśmy klimatyzacji to dostaliśmy pilota i chłodzimy się po całości.

Po rozpakowaniu się wybieramy się na wycieczkę. Dambulla znajduje się po środku „kulturalnego trójkąta” a słynie głównie z przepięknych świątyń buddyjskich znajdujących się w pięciu  jaskiniach.

Świątynie stworzył w I w. p.n.e. uprzednio wygnany król Walagabahau I.  Do dzisiaj świątynie odwiedziło miliony pielgrzymów. Co ciekawe, jedne z pierwszych zapisków o „turystach” na świecie dotyczą właśnie Dambulli i pobliskiej Sigirji.  Władca straciwszy tron na rzecz tamilskich najeźdźców, przez 14 lat ukrywał się tu w pieczarach, a potem w akcie wdzięczności za odzyskanie tronu, zbudował świątynie. Naprawiano je i powiększano wiele razy.  Największe zmiany poczynił Kandyjski król Kirti Śri Radźasinha – zbudował trzecią jaskinię oraz kazał ozdobić wnętrza jaskrawymi kolorowymi malowidłami.

Gdy przyjechaliśmy do Dambulli i dotarliśmy do hotelu zaczęło padać. Teraz jest już po deszczu i idziemy do wejścia do jaskiń. Jest piekielnie duszno, wilgotno i gorąco. Jeszcze nie zaczęliśmy się wspinać a już jesteśmy nieźle spoceni.

Na samym dole znajduje się „Złota Świątynia” – a nad nią, ogromny złoty siedzący Budda mierzący 30 m wysokości – bywa nazywany największym na świecie ale to nie prawda, to tutaj znajdują się kasy i zaczyna się strome betonowe podejście do jaskiń.

Wejście do jaskiń od takich białych jak my kosztuje 1500 rupi. Zaczynamy się wspinać, a obok nas lankijskie dzieciaki. Chyba kilka wycieczek szkolnych. Przyglądają nam się, mam wrażenie, że jesteśmy jedyni biali tutaj o tej porze. Dzieci są bardzo ładnie, czysto i schludnie ubrane.  My się pocimy, a dzieci się uśmiechają do nas.  Robią sobie zdjęcia, a ja robię im. Podejście jest naprawdę wymagające, trzeba się natrudzić by wspiąć się na górę.

Troszkę powyżej połowy góry, widok już jest niesamowity na okolice. Widać też pobliską Sigirije. Musimy sobie chwilę odpocząć, ale i też nacieszyć oko widokami.

W końcu wdrapujemy się na szczyt do wejścia świątyni – jesteśmy na wysokości 341 m n.p.m. – widok stąd na kilka atrakcji kulturalnego trójkąta jest niesamowity.

Musimy zdjąć buty i wchodzimy do świątyni, rozgrzana skała lekko parzy moje stopy.

Pierwsza pieczara to „świątynia pana bogów” (Devaraja Viharaya) –  w grocie dominuje 14 metrowej długości śpiący Budda, wyrzeźbiony w jednym bloku skały.  Ściany ozdobiono tu wizerunkami Wisznu i innymi malowidłami, z których wielu już się nie da rozpoznać z powodu sadzy pochodzącej od kadzideł, od wieków palonych przez turystów.

Druga jaskinia to „Świątynia Wielkich Królów” (Temple of Great Kings) – jest największa w Dambulli i najbardziej ascetyczna w wystroju. Uważa się, że stworzył ją król Walagamba. Po lewej stronie stoi jego posąg.  Główny posąg Buddy znajduje się naprzeciw wejścia. Naturalnej wielkości figura wykonuje gest : „ Nie lękajcie się”.

Trzecia jaskinia to wiharaja Maha Alut – powstała za panowania wybitnego króla Kandy, Kirti Śri Radźasinhy – którego posąg umieszczono przed malowidłem przedstawiającym czterech towarzyszy  władcy. Jest też kolosalny 9 – metrowej długości spoczywający Budda.

Czwarta jaskinia to, nieduża wiharaja Pacchima – wzdłuż ścian są pięknie wykonane posążki Buddy. Pośrodku wznosi się mała dagoba, która według legendy zawierała klejnoty królowej Somawathie, żony króla Walagamby.  Kiedy do stupy włamali się złodzieje, legenda okazała się nieprawdziwa.

Piąta ostatnia świątynia to – wiharai Dewana Alut (druga nowa świątynia) – najmłodszą świątynie zajmuje leżący Budda, otoczony pięcioma mniejszymi posągami. Wszystkie, w przeciwieństwie do figur z czterech poprzednich świątyń, są zrobione z cegieł i gipsu.

Kończymy zwiedzanie tego uroczego miejsca. Dzieci nadal do nas wdzięcznie się uśmiechają, wyglądają przez okienka świątyni. Są nas zwyczajnie ciekawe.

My powoli zaczynamy schodzić na dół. Jeszcze tylko kilka pięknych zdjęć u góry i idziemy stromo w dół.

Na dole obchodzimy złotą świątynię, a potem wychodzimy po jej lewej stronie. Dzieci też już zeszły na dół, pakują się do autobusów i odjeżdżają, a my wracamy do hotelu.

Szukamy fajnej knajpki – a chłopak z recepcji poleca nam „bier halle” – znajduje się u wylotu z miasta w kierunku Sigirji. Bierzemy motorikszę i już po chwili jesteśmy na miejscu. To w okolicy  chyba najbardziej przypominające europejską knajpę miejsce. Zmawiamy kolację i piwko. Piwko jest podawana w dużych dzbanach  i co ciekawe jak na Sri Lankę w bardzo niskich cenach.

Po powrocie do hotelu, późnym wieczorem – dyskutuję z chłopakiem z recepcji na temat wszystkiego co dotyczy życia na Sri Lance – kiedy stoimy przed hotelem słyszymy nagle olbrzymi trzask, a kable energetyczne nad naszymi głowami zaczynają strzelać iskrami.  Wybiegamy za ogrodzenie, na ulicy jest wypadek. Nieduży samochód dostawczy wbił się w słup energetyczny.  Zebrani na ulicy ludzie już wyciągają z auta kierowcę. Po chwili już go pakują na rikszę i ktoś jedzie z nim do lekarza.

A ja zadaję bezmyślne pytanie – może był pijany ?

Wszyscy się patrzą na mnie zdzwieni, w końcu jeden odpowiada – jaki pijany ? przecież to muzułmanin ! oni nie piją ale chyba zasnął za kierownicą.

Wszystko jasne.

Stoimy jeszcze chwilę na ulicy po czym zbieramy się do hotelu. Jutro Sigirjia i Polonuwara.

Dziękuję za odwiedzenie mojej strony, będzie mi bardzo miło jeśli polubisz ją na Facebooku ;).

Drogi Podróżniku, poniżej znajduje się reklama Google. Zupełnie nie mam pojęcia, co Ci się na niej wyświetla. Jeśli chciałbyś lub chciałabyś wynagrodzić mi jakoś pracę nad stroną, proszę kliknij w reklamę i nic więcej. Dziękuję za wsparcie strony.