Riazań – Rosja.
Dzień przed wielkim świętem, czyli 70-tą rocznicą wielkiego zwycięstwa wyruszamy do Riazania. To miasto położone nad rzeką Oką, 196km na południowy wschód od Moskwy.
Samo centrum miasta, to kamienice pamiętające dawne czasy, ale przerobione na komunistyczną modłę budynki. Gdyby się cofnąć w czasie do lat 60-tych lub 70-tych pewnie w wielu miejscach powiewałyby flagi z sierpem i młotem, oblicza Lenina też widoczne by były w wielu miejscach, trochę się czuję jak bym faktycznie przeniósł się do ZSRR.
Przy pierwszym napotkanym pomniku widzimy wartę młodzieży, jutro wielkie święto, w wielu miejscach Rosjanie świętują, odświętnie ubrani, tak samo starzy jak i młodzi.
W parku obok kremla właśnie odbywa się spotkanie kombatantów. Gra orkiestra, a przy zastawionych stołach zasiedli weterani. Każdy ma na sobie nieskończoną ilość medali. Tu się dba o bohaterów wielkiej wojny ojczyźnianej, w każdym razie taki obraz stara się stworzyć władza. Jak jest na co dzień nie wiem.
Dzieci ubrane w wojskowe mundury z dawnych czasów, odtwarzają jakieś historyczne scenki, pewnie ma to wywołać u kombatantów wspomnienia ich młodości.
My tym czasem idziemy na kreml. Pewnie dotychczas myśleliście, że kreml jest tylko jeden ? Taką nazwę w Rosji dostawały grody warowne lub twierdze sytuowana w obrębie miast ruskich, budowane zwykle na wzniesieniu i obejmujące: siedzibę władcy, cerkwie oraz budynki o funkcjach urzędowych lub państwowych. W XVIII wieku, w związku z rozbudową miast, kremle straciły swoje obronne znaczenie, pełniąc jedynie funkcje reprezentacyjne.
Historia Starego Riazania, położonego ok. 50 km na południowy wschód od współczesnego miasta, sięga XI wieku. Udokumentowane jest, iż w 1095 ruscy osadnicy założyli tu kreml, aby wspomóc swoją ekspansję na te tereny. Riazań stał się stolicą księstwa riazańskiego. W 1237 r. gród został zniszczony przez Mongołów. W XIII w. biskupstwo riazańskie przeniesiono do odległego o ok. 50 km na północ w górę rzeki Oki Perejasławia Riazańskiego, który znajdował się na miejscu obecnego Riazania (stary Riazań stracił na znaczeniu). Perejasław Riazański w XIV w. był stolicą księstwa riazańskiego; wielokrotnie był niszczony przez najazdy wojsk moskiewskich (1371) i tatarskich (1372, 1378), a w 1521 został przyłączony do księstwa moskiewskiego. Obecna nazwa miasta pochodzi z 1778 roku.
Krótki pobyt i wracamy do centrum miasta. Naszym celem jest muzeum wojsk powietrznodesantowych.
Muzeum wojsk powietrznodesantowych.
O ile przez Rosjan muzeum jest oceniane jako idealne miejsce do uczenia patriotyzmu u dzieci, a zebrane eksponaty mają być na najwyższym poziomie, o tyle nam to muzeum wydało się bardzo nudne i zrobione w starym stylu, w jakim już na świecie nie robi się wystaw. Wszystko za szkłem i takie zatrzymane i bez ruchu, a przecież to muzeum wojsk powietrznodesantowych.
Znajdujemy tu także polskie ślady, jest sztandar naszych kościuszkowców, zdjęcia pomnika z Sielc nad Oką, który odwiedziliśmy dzień wcześniej. Co ciekawe zdjęcie pokazuje jak pomnik wygląda z metalowym napisem, zanim litery zostały skradzione.
O Sielcach nad Oką możecie przeczytać tutaj:
Na koniec nasz jedyny kosmonauta.
Po wizycie w muzeum musimy na chwilę wstąpić do apteki i tu natrafiamy na podobno popularne w Rosji zdjęcie Putina z podpisem iż „ nie ma akceptacji dla podnoszenia cen”.
Jako, że wszyscy jesteśmy fanami dalekiego wschodu, wstępujemy do Japońskiej restauracji. Ceny nie są wysokie, może też nie jakieś niskie, ale nie jest dokuczliwe. Dania w karcie są bardziej tajskie niż japońskie i dlatego zamawiam zupę tom yum.
Jak ją zrobić możecie poczytać tutaj:
Wracając do auta, przyglądamy się jak pucowany jest na następny dzień pomnik Lenina.
Są tez takie obrazki, jak wielki mercedes zaparkowany na chodniku, ale za to z napisem „ Dziękuję babci i dziadkowi za wielkie zwycięstwo”. Zresztą takich napisów na autach w tym czasie spotykamy sporo.
Wyjeżdżając z Riazania zatrzymujemy się przy Pomniku Radziecko-Polskiego Braterstwa Broni. Pomnik wzniesiono w 1983 w związku z 40. rocznicą sformowania w obozie w Sielcach nad Oką pierwszej jednostki Ludowego Wojska Polskiego – 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Uroczyste odsłonięcie pomnika odbyło się 5 maja 1984 w czasie wizyty w ZSRR Wojciecha Jaruzelskiego wraz polską delegacją partyjno-państwową.
Na obelisku przed pomnikiem widniej napis „ Od Oki po Berlin prowadził ten szlak, na którym sprawdziło się męstwo. Brat bratu był tarczą, za brata padł brat. A przyjaźń zrodziła zwycięstwo.”
Sam pomnik popularnie wśród mieszkańców nazywany jest pomnikiem „latających żołnierzy”, faktycznie przedstawieni na nim żołnierze polscy i radzieccy z karabinami i pepeszami, wyglądają jak zawieszeni w powietrzu. Miłe jest to, że co chwila przychodzą Rosjanie i składają pod pomnikiem goździki.
Kończymy dzień, na grillu z przyjaciółmi przyjaciół. Była mała składka i stoły uginają się od typowo rosyjskich dań. Kryzysu w Rosji nie widać, w każdym razie nie na tej imprezie.
Zabawa trwa do późnego wieczora, w super atmosferze bawimy się i tańczymy Polacy z Rosjanami.
Dziękuję za odwiedzenie mojej strony, będzie mi bardzo miło jeśli polubisz ją na Facebooku ;).
Drogi Podróżniku, poniżej znajduje się reklama Google. Zupełnie nie mam pojęcia, co Ci się na niej wyświetla. Jeśli chciałbyś lub chciałabyś wynagrodzić mi jakoś pracę nad stroną, proszę kliknij w reklamę i nic więcej. Dziękuję za wsparcie strony.